واژه یوزپلنگ یکی از واژه‌های اصیل پارسی است که از ترکیب دو کلمه «یوز» و «پلنگ»
تشکیل شده است. یوز بُن مضارع مصدر یوزیدن به معنای «جَستن، جهیدن و
طلب‌کردن» بوده و از این رو یوزپلنگ به معنای پلنگی است که به دنبال شکار
خود گشته و آن را با جستن و دنبال کردن می‌گیرد. ایرانیان باستان این جانور
را بیشتر با نام «یوز» می‌شناخته‌اند و کمتر کلمه «یوزپلنگ» را برای آن به
کار می‌بردند.
وبلاگی درباره ی یک گربه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر